Jerzy Pietrkiewicz - sylwetka autora

W 1934 roku rozpoczął swoją pisarską karierę, a już rok później zadebiutował tomikiem poezji zgodnym z estetyką awangardy. Po wybuchu wojny udał się do Anglii przez Rumunię i Francję. W latach 1941-1944 studiował na szkockim Uniwersytecie St. Andrews, gdzie w 1944 roku uzyskał tytuł magistra literatury średniowiecznej. Trzy lata później zdobył doktorat na uniwersytecie w Londynie i od roku 1950 do 1979 piastował stanowisko profesora literatury polskiej. Do dzisiaj mieszka w Londynie.

Przez pewien czas jego twórczość koncentrowała się na powieści, by następnie skierować się ku dramatowi i znów powrócić do powieści, tym razem pisanych po angielsku. Uzyskały one duże uznanie, a autor wydał osiem takich dzieł na przestrzeni kilkunastu lat. Często działał w izolacji od środowiska emigracyjnego. Jego debiutancka sztuka "Sami swoi" jest oryginalnym utworem, niewywodzącym się z powieści "Po chłopsku". Autorowi zależało na przedstawieniu polskiej wsi bez zbędnych schematów i sentymentów, przedstawiając prawdziwe życie i charakter ludzi w świetle odwiecznych tematów władzy i śmierci. Sztuka odniosła sceniczny sukces w środowisku emigracyjnym, chociaż autor nie powrócił do eksplorowanej w niej tematyki. Wątki te kontynuował natomiast Edward Chudzyński w utworze "Trzy wiosny" z 1949 roku.

Drugie podejście Pietrkiewicza do dramatu było zgoła inne. Napisał tryptyk "Scena ma trzy ściany", z myślą o niewielkiej grupie aktorów, kończąc prace w lipcu 1950 roku. Jego twórczość obejmuje siedem tomików poezji w języku polskim, wiele zbiorów wierszy wybranych, dziewięć powieści anglojęzycznych, autobiografię napisaną po angielsku oraz kilka zbiorów przekładów poezji i książek krytycznoliterackich.