Jerzy Kułak - sylwetka autora

Urodził się 23 kwietnia 1960 roku w Białymstoku. W latach 1979-1983 studiował na Filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku na Wydziale Prawa i Administracji, a tytuł absolwenta Wydziału Prawa UW uzyskał w 1990 roku. Od stycznia 1981 był członkiem Niezależnego Zrzeszenia Studentów (NZS) i Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania (KOWzP). W dniu 25 maja 1981 roku brał udział w pikiecie przed Komitetem Wojewódzkim PZPR w Białymstoku, a w listopadzie i grudniu uczestniczył w strajku studenckim. W grudniu 1981 roku działał jako redaktor „Informatora Strajkowego FUW” pod pseudonimami „Jerzy K.” i „Jerzyk” oraz „Dodatku Wieczornego IS FUW”, który ukazał się w jednym numerze.

14 grudnia 1981 roku, wspólnie z Markiem Butwiłowskim, brał udział w ewakuacji matryc drukarskich i literatury z pomieszczeń NZS, które zostały opieczętowane przez Służbę Bezpieczeństwa (SB). W kwietniu 1982 roku, wraz z Władysławem Harkiewiczem, założyli Akademicki Ruch Oporu, który prowadził działalność wydawniczą oraz organizował akcje ulotkowe. Wspólnie z Markiem Powichrowskim utworzył i redagował „Opornika”, gazetę tego ruchu. W latach 1982-1983 pracował jako drukarz i kolporter Białostockiej Oficyny Wydawniczej, zajmując się m.in. „Biuletynem Informacyjnym NSZZ «Solidarność» Regionu Białystok” oraz innymi wydawnictwami.

8 grudnia 1983 roku został aresztowany wraz z Tadeuszem Dzienisem podczas pracy w podziemnej drukarni w mieszkaniu Wandy Sadowskiej w Białymstoku. Był przetrzymywany w areszcie WUSW i Areszcie Śledczym w Białymstoku, po czym został usunięty z uczelni. Postawiono go przed Sądem Rejonowym w Białymstoku z oskarżeniem, w którym współoskarżeni byli m.in. Dariusz Boguski i Ryszard Zieliński. Jego obroną zajmował się adwokat Lech Lebensztejn. 25 lipca 1984 roku postępowanie zostało umorzone dzięki amnestii.

W latach 1984-1988 kontynuował studia na Uniwersytecie Warszawskim, jednocześnie będąc kolporterem wydawnictw podziemnych, przewożąc do Białegostoku takie tytuły jak „Tygodnik Mazowsze”, „Tygodnik Wojenny”, KOS, publikacje NOWej i Kręgu. W 1989 roku podjął pracę jako dziennikarz w „Tygodniku Białostockim”, a w latach 1990-1995 pracował w Archiwum Wschodnim w Warszawie jako kierownik oddziału w Białymstoku i współpracował z Kartą. Pomiędzy 1996 a 1998 rokiem był zatrudniony w Urzędzie Miejskim w Białymstoku, pełniąc w 1997 roku funkcję rzecznika prasowego Prezydenta Miasta i uczestnicząc w kampanii wyborczej jako rzecznik prasowy RS AWS.

Od 1998 do 2001 roku pracował w TVP Białystok, a następnie w Oddziale IPN w Białymstoku do 2003 roku. Lata 2003-2009 spędził na pracy w Urzędzie m.st. Warszawy. Jego zainteresowania badawcze koncentrowały się na historii powojennej Polski, zwłaszcza na podziemiu niepodległościowym oraz komunistycznym aparacie represji. Jest autorem licznych publikacji naukowych i prasowych, w tym „Rozstrzelany Oddział. Monografia 3 Wileńskiej Brygady NZW. Białostocczyzna 1945-1946” (Białystok 2007) oraz opracowania „Białostocczyzna 1944-1945 w dokumentach podziemia i oficjalnych władz” („Dokumenty do dziejów PRL”, z. 10, Warszawa 1998). W 2000 roku otrzymał odznakę „Zasłużony Działacz Kultury”. Był inwigilowany przez Wydział III WUSW w Białymstoku w ramach operacji o kryptonimie „Biblioteka” oraz przez Wydział III SUSW pod kryptonimem „Kolektyw” w latach 1987-1988.