Jan Lechoń urodził się pod koniec XIX wieku w Warszawie i był jednym z najważniejszych polskich poetów. To właśnie on, razem z Antonim Słonimskim, Julianem Tuwimem, Jarosławem Iwaszkiewiczem oraz Kazimierzem Wierzyńskim założył znaną i zasłużoną dla polskiej kultury grupę poetycką – Skamander. Przed wybuchem II wojny światowej pracował w polskiej dyplomacji w Paryżu. Po tym, jak w czasie wojny Francja znalazła się pod okupacją, Jan Lechoń wyjechał najpierw do Brazylii, a później do Stanów Zjednoczonych, gdzie angażował się w życie kulturalne tamtejszej polonii. Zmarł w 1956 roku, w Nowym Jorku. Poeta popełnił samobójstwo. Został pochowany w USA, ale w latach 90. jego prochy przeniesiono do Polski.
 
Twórczość Jana Lechonia na stałe weszła do kanonu, jakim jest literatura piękna polska – książki autorstwa poety nie pozostawiają czytelnika obojętnym, zachęcając go do myślenia, refleksji oraz własnej analizy. Do najważniejszych utworów Jana Lechonia należą oczywiście jego wiersze. Jan Lechoń ma na swoim koncie ciekawe tomy poetyckie, między innymi: „Na złotym polu”, „Po różnych ścieżkach”, „Srebrne i czarne” czy „Lutnia po Bekwarku”. Zbiór poezji Jana Lechonia to najlepszy sposób na to, żeby rozpocząć przygodę z dorobkiem literackim autora. Jednym z najbardziej rozpoznawalnych wierszy Jana Lechonia jest „Przypowieść” – utwór liryczny, którego tematyka oscyluje wokół zagadnienia żołnierskiej doli.

Poezja Jana Lechonia podejmuje różnorodną tematykę. Warto jednak zwrócić uwagę na to, że w jego wierszach bardzo często przewijają się motywy patriotyczne. Poza poezją, w dorobku literackim Jana Lechonia warto zwrócić uwagę na jego dzienniki, które poeta pisał przez kilka lat, w związku z czym są one zapisem jego powojennych zmagań, pozwalając poznać prywatny praz poety oraz eseje jego autorstwa. Jan Lechoń to jedna z najważniejszych postaci polskiej poezji. Jego wiersze na stałe zapisały się w klasyce rodzimej kultury. Obecnie grób Jana Lechonia znajduje się na cmentarzu w Laskach.