Henryk Jakubanis - sylwetka autora

Henryk Jakubanis, urodzony 14 marca 1879 roku w Kulebakach w guberni niżnonowogrodzkiej, zmarł 9 kwietnia 1949 roku w Lublinie. Był to wybitny polski filolog klasyczny i filozof, który pełnił funkcję profesora na Uniwersytecie im. Św. Włodzimierza w Kijowie oraz na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (KUL). Po ukończeniu gimnazjum w Jełatymie z wyróżnieniem w 1897 roku, kontynuował swoją edukację na Uniwersytecie w Kijowie, gdzie w latach 1897-1902 studiował filologię klasyczną i filozofię.

Od roku 1902 do 1908 oraz ponownie w latach 1914-1921, Jakubanis uczył logiki, psychologii, filologii klasycznej i historii filozofii w Kijowie, w tym na Uniwersytecie Św. Włodzimierza. W tym czasie awansował od docenta prywatnego w 1908 roku, przez docenta etatowego w 1917 roku, aż do profesora nadzwyczajnego w 1919 roku. Pełnił także funkcję wicedziekana Wydziału Historyczno-Filologicznego w latach 1920-1921, a następnie rektora od 1921 do 1922 roku.

W 1922 roku Henryk Jakubanis przeniósł się do Lublina, gdzie objął stanowisko profesora filozofii na Wydziale Nauk Humanistycznych KUL, które pełnił aż do 1939 roku, będąc dziekanem w okresie 1923-1925. Działał również na Wydziale Teologicznym w latach 1924-1929. W czasie II wojny światowej, w latach 1939-1940, był więziony na zamku w Lublinie. Jesienią 1940 roku doświadczył wstrząsu mózgu po upadku na ulicy, co doprowadziło do siedmiotygodniowej, poważnej choroby. Po wojnie, w listopadzie 1944 roku, powrócił do wykładów na KUL, jednak musiał je przerwać, ponownie zmuszony przez stan zdrowia.