Gabriel Michalik - sylwetka autora

Gabriel Michalik, urodzony w 1974 roku, to polski dziennikarz i autor opowiadań, którego rodzina od trzech pokoleń związana jest ze światem teatru. Jego matka, Joanna Keller-Michalik, to aktorka i pisarka, natomiast ojciec, Stanisław Michalik, to aktor. Pomimo teatralnych wpływów w rodzinie, Michalik zdecydował się nie podążać ścieżką aktorstwa, uznawszy, że brak mu talentu do scenicznych występów.

Jego kariera zawodowa rozpoczęła się dość nietypowo, gdyż pracował jako obnośny sprzedawca skarpetek, a później jako goniec. Na początku lat 90. przypadkowe spotkanie ze znajomym, który udawał się do „Tygodnika Solidarność”, zapoczątkowało jego przygodę z dziennikarstwem. Dzięki temu Michalik stał się reporterem, publikując swoje teksty na łamach takich tytułów jak "Tygodnik Solidarność", "Express Wieczorny", "Życie Warszawy", "Życie", "Gazeta Wyborcza", "Rzeczpospolita" i "Tygodnik Powszechny".

W roku 2000 przeniósł się z Warszawy do pałacu w Karnkowie na ziemi dobrzyńskiej, gdzie próbował odtworzyć czynności typowe dla XIX-wiecznego życia. Po siedmiu latach trudów związanych z tym eksperymentem, powrócił do Warszawy, by niedługo potem wyjechać do Permu na Uralu, gdzie zaproponowano mu pracę na uniwersytecie jako „zagranicznego specjalistę”. Tam uczył studentów o roli wolnych mediów. Choć jego kariera jako wykładowcy była krótka, pozostała barwna, ponieważ wkrótce potem musiał opuścić Rosję po negatywnych reakcjach w lokalnych blogach.

Po powrocie do Polski, Michalik wzbogacił swoją twórczość o kolejne rozdziały książki o Skolimowie zatytułowanej "Hamlet w stanie spoczynku". Wcześniej wydane zostały jego książki: zbiór reportaży "O miłości, śmierci i bitnej piekarzowej" (Warszawa, 2002) oraz "W poszukiwaniu własnej drogi..." napisane wspólnie z Marią Szyszkowską (Warszawa, 2007). Gabriel Michalik jest żonaty, ma syna i dzieli czas między Warszawę a Karnkowo.