Erich Segal - sylwetka autora

Współczesny amerykański autor i naukowiec, Erich Segal, zasłynął jako pisarz, scenarzysta i wykładowca. Pochodząc z rodziny żydowskiej, jako syn rabina, uczęszczał do Midwood High School na Brooklynie. Jego ojciec zgodził się na tę edukację pod warunkiem, że Segal będzie również brał udział w wykładach w miejskim żydowskim seminarium teologicznym wieczorami. Po ukończeniu szkoły średniej podjął studia z zakresu filologii klasycznej na Uniwersytecie Harvarda, gdzie w 1965 roku uzyskał doktorat z komparatystyki literackiej.

Segal pracował jako profesor literatury greckiej i łacińskiej na Harvardzie, Yale i Princeton. Był także profesorem wizytującym w Dartmouth College oraz na Uniwersytecie Monachijskim. Ostatnio nauczał w Wolfson College w Oksfordzie. Jego specjalizacja obejmowała dramat antyczny, z naciskiem na komedię. Napisał wiele publikacji naukowych, w tym książkę „The Death of Comedy”, będącą syntetyczną historią komedii od czasów antycznych do współczesności. Przetłumaczył na angielski kilka komedii Plauta i był niezwykle popularnym wykładowcą, często przyciągającym tłumy nawet 600 studentów. Mimo tej popularności, nie otrzymał tenury na Yale; mówi się, że niechęć środowiska akademickiego przeważyła nad jego osiągnięciami.

W 1967 roku Segal napisał scenariusz do „Yellow Submarine”, filmu animowanego opartego na muzyce The Beatles, bazującego na powieści Lee Minoffa. Pod koniec lat sześćdziesiątych współtworzył różne scenariusze i opracował własny romantyczny scenariusz o studencie Harvardu i uczennicy Radcliffe College, który początkowo nie sprzedał się. Jednak za namową agenta przerobił ten scenariusz na powieść, która odniosła ogromny sukces komercyjny i doczekała się ekranizacji. Książka ta była jednym z bestsellerów lat siedemdziesiątych w Stanach Zjednoczonych i została tłumaczona na ponad 20 języków, choć krytycy przyjęli ją niechętnie. Kontrowersje sięgnęły zenitu, gdy grożono wycofaniem nominacji do National Book Award. Film na podstawie książki przyciągnął jednak rekordową publiczność w 1971 roku.

Segal kontynuował karierę pisarską, wydając takie dzieła, jak sequel „Love Story” pod tytułem „Opowieść Olivera”, który również został zekranizowany. W 1985 roku wydał powieść „Absolwenci”, opartą na roczniku 1958 Harvardu, która zdobyła wiele nagród we Francji i Włoszech. Kolejnym bestsellerem była powieść „Doktorzy”. Większość książek Segala, takich jak „Love Story”, „Absolwenci” i „Nagrody”, osadzona jest w środowisku uniwersyteckim, często na Harvardzie, i porusza tematykę relacji między różnymi grupami społecznymi.

W 1975 roku Segal ożenił się z Karen Marianne James i miał z nią dwie córki. Przez 25 lat zmagał się z chorobą Parkinsona, a zmarł na zawał serca we własnym domu w Londynie.