Arnaldur Indriðason - sylwetka autora

Islandzki pisarz i scenarzysta, Indriðason, ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Islandzkim. Swój zawodowy szlak rozpoczął jako dziennikarz oraz krytyk filmowy. Dziś mieszka w Reykjaviku z żoną i trójką dzieci. Indriðason zasłynął przede wszystkim jako autor kryminałów, takich jak "Synir duftsins" (1997), "Dauðarósir" (1998), "W bagnie" (2000, wyd. W.A.B. 2000), "Grobowa cisza" (2001, wyd. W.A.B. 2010), "Röddin" (2003), "Kleifarvatn" (2004), "Vetrarborgin" (2005), "Harðskafi" (2007) oraz "Svörtuloft" (2009). Stworzył również inne powieści, wśród których są "Napóleonsskjölin" (1999), "Bettý" (2003) i "Konungsbók" (2006).

W 2003 roku Indriðason otrzymał prestiżową nagrodę Szklanego Klucza. Jego twórczość zyskała uznanie Brytyjskiego Stowarzyszenia Twórców Literatury Kryminalnej, które przyznało mu Złoty Sztylet w 2005 roku, a w 2006 roku został nominowany do Barry Award. Jego bestseller "W bagnie" zdobył nominację do International IMPAC Dublin Literary Award w 2006 roku oraz nagrodę Le Prix Mystère de la Critique, a także Szklany Klucz za najlepszy skandynawski kryminał roku 2002.

Kryminały Indriðasona, określane jako twórczość "islandzkiego Henninga Mankella", zyskały ogromną popularność w Europie, zwłaszcza w Skandynawii i Wielkiej Brytanii, a także w Ameryce. Jego dzieła zostały docenione przez takich autorów jak Val McDermid. Książki zostały przetłumaczone na wiele języków, w tym m.in. angielski, francuski, duński, niemiecki, włoski, czeski, szwedzki, norweski i fiński.