Andrea Camilleri - sylwetka autora

Andrea Camilleri, uznany włoski reżyser teatralny i pisarz, zyskał popularność przede wszystkim jako twórca serii powieści kryminalnych z komisarzem Salvo Montalbano. Urodzony na Sycylii, choć większość swojego życia zawodowego związał z Rzymem, gdzie mieszkał i pracował. W latach 1948-1950 studiował reżyserię, a jego pierwsze spektakle, inspirowane twórczością Becketta i Ionesco, wystawił już na początku lat 50. Camilleri współpracował z telewizją RAI oraz nauczał na uczelniach artystycznych. Choć pisał poezję, opowiadania i eksperymentalne powieści, to największe uznanie przyniosła mu seria książek osadzona w fikcyjnym sycylijskim miasteczku Vigata.

Główny bohater, komisarz Salvo Montalbano, został stworzony jako hołd dla katalońskiego pisarza Manuela Vázqueza Montalbána. Pierwsza powieść z jego udziałem ukazała się w 1994 roku. Kryminały Camilleriego są unikalne w swojej konstrukcji. Chociaż można w nich dostrzec liczne ponure motywy, takie jak morderstwa i prowincjonalne intrygi, proza Camilleriego emanuje ciepłem i urokiem. Autor znakomicie oddaje atmosferę południowych Włoch, wzbogacając swoje opowieści o złośliwy humor, klimat małego miasteczka oraz intrygujące zagadki kryminalne.

Salvo Montalbano to postać pełna życia, z zamiłowaniem do dobrej kuchni, co odzwierciedla się w szczegółowych opisach jego posiłków, a czasem nawet w zwięzłych przepisach kuchni południowo-włoskiej. Dla niego podróż nie byłaby kompletna bez odwiedzenia lokalnej restauracji cenionej przez nielicznych. Montalbano nie jest nieskazitelnym bohaterem, lecz zwykłym człowiekiem, który daje się lubić. Łączy szczerość z ludzkimi wadami, co czyni go prawdziwie wiarygodnym. Jego pasja do jedzenia i picia idzie w parze z zamiłowaniem do piękna kobiet, a także skłonnością do niepoprawnych zachowań i wybuchów frustracji skierowanych do podwładnych. Mimo to, postać Montalbano jest niezwykle ujmująca i zapada w pamięć czytelnikom.

Jednak w powieściach Camilleriego można dostrzec pewne niedociągnięcia, zwłaszcza w konstruowaniu żeńskich postaci, które czasami wydają się mniej pełnowymiarowe w porównaniu do reszty bohaterów.