Akwarium. Opowieść o Związku Literatów Polskich w PRL-u

Pod koniec lata 1945 roku, na przełomie sierpnia i września, aula na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego była wypełniona po brzegi. Jarosław Iwaszkiewicz, świeżo wybrany jednogłośnie na stanowisko prezesa Związku Zawodowego Literatów Polskich, wyznał, że czuje się jak opiekun i mentor dla zrzeszonych pisarzy.

Związek Literatów Polskich nie tylko dbał o praktyczne aspekty życia literatów, takich jak przydział mieszkań, talony, wyjazdy zagraniczne czy emerytury, ale też pełnił rolę miejsca dla dynamicznych debat o kierunku rozwoju twórczości i politycznego zaangażowania pisarzy. Był to czas, gdy realizacja ideologicznych wytycznych partii była nieodłącznym elementem działalności twórczej.

Książka Tomasza Potkaja dostarcza obszernego i pogłębionego wglądu w historię Związku Literatów Polskich w czasach PRL-u. Autor, bazując na dokumentach z posiedzeń i zjazdów oraz na materiałach z archiwów i wspomnieniach samych literatów, przedstawia fascynującą opowieść o epoce. Wtedy to polityka i sztuka były ze sobą ściśle związane, choć więź ta często była pełna napięć i niebezpieczeństw. Potkaj odsłania kulisy działalności instytucji, które kształtowały polską literaturę XX wieku, oraz postacie, które umożliwiały funkcjonowanie jej biurokratycznych struktur.