Agáta

Dzięki różnym książkom i filmom znamy historię Salem, ale co wiemy o Podunajskich Biskupicach na Słowacji, gdzie mieszkała Agta? Denisa Fulmeková przenosi nas na słowiańskie ziemie, do czasów, gdy kobiety zajmujące się ziołolecznictwem i przygotowujące lecznicze mikstury, a także te, które były niezamężne, musiały stawić czoła surowym karom.

Osadzona w XVII wieku opowieść dotyka wciąż aktualnych tematów: lęku wobec niezależnych i wykształconych kobiet. Agta to oszczędnie opowiedziana, pełna smutku i grozy historia biednej zielarki, która w wyniku oskarżeń o czary została skazana na śmierć. Chociaż zakończenie jest tragiczne, książka niesie przesłanie nadziei w walce o prawa kobiet do ich własnych ciał i życia.

Po przeczytaniu powieści Denisy Fulmekovej widzę przed oczami obraz ostrego słońca padającego na bohaterkę, gdy jej los dopełnił się w maju 1624 roku. Niewybaczalne krzywdy i niemożliwy do cofnięcia żal pozostawiają głębokie wrażenie. Fulmeková opisuje losy Agty w sposób niemal kronikarski, pokazując mechanizmy władzy i przemocy stosowane wobec kobiet, jak również skutki pozornie błahych oskarżeń. Autorka kreuje zimny, surowy świat, w którym miłość, bliskość i bezpieczeństwo są nieosiągalne, a samotność towarzyszy bohaterce do samego końca. Współczucie i zrozumienie pojawiają się jedynie po stronie czytelnika.