Złota królowa

W czasach, gdy dla kobiety podróż ograniczała się zazwyczaj do wizyty u nowo poślubionego męża lub klasztoru, ona przemierza Europę. Odwiedza Akwizgran, Marburg i Pragę, a także dociera do Neapolu oraz Tyrolu, by w Rzymie zostać przyjętą z honorami godnymi cesarzowej.

W świecie, gdzie papieże i cesarze wywołują drżenie serc królów, ona wykazuje się odwagą i jawnie grozi jednemu, jednocześnie nie szczędząc krytyki drugiemu. Elżbieta Łokietkówna doskonale zna emocje związane z miłością, żałobą, stratą i porażką. Jej zrozumienie dla ludzkich namiętności, takich jak pogoń za pieniędzmi i władzą, pozwala jej zręcznie realizować ambitne cele. Jej zdolności umożliwiają jej to, co wydawało się niemożliwe: zakłada na Wawelu nową dynastię i czyni królem Polski kobietę.

Elżbieta Łokietkówna, córka Władysława Łokietka, siostra Kazimierza Wielkiego, królowa Węgier i babka Jadwigi Andegaweńskiej, była najpotężniejszą Polką swojej epoki. Pomimo tego, jej osiągnięcia pozostają w cieniu historycznych podręczników. Kim była dla swoich współczesnych i jakie ślady swojej działalności pozostawiła?