Wolność. Choroba, na którą nie ma lekarstwa

Slavoj Žižek to uznawany słoweński filozof, którego badania obejmują różnorodne dziedziny, od filozofii przez socjologię, psychologię, psychoanalizę, po kulturoznawstwo i politologię. W swoim dziele "Wolność. Choroba, na którą nie ma lekarstwa" analizuje niebezpieczeństwa związane z radykalną koncepcją wolności. Wskazuje, że nieograniczone dążenie do wolności może stanowić poważne zagrożenie dla ludzkości. W kontekście tradycji marksistowskiej Žižek podkreśla, że ludzie sami mogą być dla siebie największym zagrożeniem, przypominając o koncepcji "piątego jeźdźcy Apokalipsy". Opisuje wolność nie jako prostą ścieżkę do szczęścia, lecz potencjalne źródło niszczących skutków, takich jak zaniedbanie nauki, degradacja środowiska czy powszechne przyjęcie turbokapitalizmu. Žižek identyfikuje cztery współczesne zagrożenia, które symbolicznie odnosi do jeźdźców Apokalipsy. "Zaraza" dotyczy pandemii, jak COVID-19, która radykalnie zmieniła nasze życie i pozostawiła przed ludzkością liczne wyzwania. "Wojna" ukazuje, jak konflikty, na przykład rosyjska agresja na Ukrainę, mogą zagrozić poczuciu bezpieczeństwa, ukazując konieczność przemyślenia globalnego ładu. Kolejne zagrożenie, "Głód", nawiązuje do kryzysu żywnościowego spowodowanego działaniami wojennymi i zmianami klimatycznymi. Na koniec, "Śmierć" nie oznacza jedynie biologicznego końca, lecz także niebezpieczeństwa związanego z cyfryzacją i wpływem technologii na ludzką tożsamość. Žižek przestrzega przed konsekwencjami cyfrowej kontroli, biogenetycznych modyfikacji i integracji mózgu z maszynami, które mogą zagrażać istocie człowieczeństwa. Podkreśla jednocześnie, że współczesna demokracja liberalna może być niewystarczająca, aby stawić czoła tak skomplikowanym wyzwaniom i kryzysom.