Wojna śląska 1740-1742

Pod koniec 1740 roku młody, pełen zapału król pruski Fryderyk II rozpoczął bezprecedensową konfrontację z osłabionym Cesarstwem Austriackim. Głównym celem było zdobycie Śląska oraz umocnienie pruskiej pozycji jako europejskiego mocarstwa, przy jednoczesnym podważeniu potęgi Habsburgów. To wydarzenie zapoczątkowało serię konfliktów znanych jako wojny śląskie, które miały dalekosiężne konsekwencje dla układu sił w Europie i pośrednio wpłynęły na upadek Rzeczypospolitej.

Według lokalnej, choć niedokumentowanej legendy, król Fryderyk II nie uciekł w pośpiechu przed pościgiem, lecz rzekomo zdołał się ukryć. Mówi się, że znalazł schronienie w kadzi służącej do zacieru, dzięki pomocy przypadkowo napotkanej młynarki. Następnie, przebrany w ubrania męża młynarki, miał zostać przewieziony łodzią do Mikolina, skąd bezpiecznie dotarł do Lewina. Historia ta brzmi niewiarygodnie, lecz nie jest całkowicie niemożliwa. W osiemnastym wieku podobne incydenty bywały stosunkowo częste. Przykładowo, zaledwie siedem lat wcześniej król Stanisław Leszczyński również podróżował po Europie, przebrany w wiejski strój, by uniknąć rozpoznania.