Wiek kapitału. 1848-1875

W historii współczesnej Europy lata 1848-1875, które Eric Hobsbawm opisuje w „Wieku kapitału” — drugim tomie swojej obszernej tetralogii historycznej — były jak spokojne oko cyklonu. Był to czas względnej stabilności pomiędzy dwoma burzliwymi okresami: zakończoną w 1848 roku socjalistyczną rewolucją oraz nadchodzącymi konfliktami. Dekady te stanowiły również złoty okres dla burżuazji i rozwijającego się kapitalizmu. Hobsbawm z wielką precyzją analizuje czynniki napędzające te zmiany, takie jak odkrycia geograficzne, kolonizacja, abolicjonizm, liberalizacja gospodarki, postęp technologiczny, masowe kształcenie inżynierów oraz rosnące znaczenie protestanckiej etyki pracy. Dzięki bogactwu źródeł i ich wnikliwemu rozumieniu autor kreśli mistrzowski przegląd drugiej połowy XIX wieku.