Wieczne światło. Opowieść historyczna z czasów...

Rok 890 n.e. zbliża się ku końcowi, przynosząc ze sobą chaos. Śmierć ostatniego potomka Karola Wielkiego doprowadziła do tego, że karolińscy książęta zaczęli tytułować się królami. W tym zamieszaniu Egilolf, dawny żołnierz i zwiadowca, nie jest zainteresowany wielką polityką. Jego celem jest zdobycie relikwii — kości świętego — w nadziei na hojną zapłatę. Do tej misji potrzebuje wsparcia, więc angażuje Arysteusza, skrybę i niedoszłego mnicha, który próbuje uciec przed najazdami wikingów.

Egilolf jednak nie ujawnia swojemu nowemu kompanowi prawdziwych powodów, dla których zależy mu na kradzieży relikwii. Zmaga się z własnymi wewnętrznymi konfliktami, które są równie trudne jak walka z bandytami, normańskimi najeźdźcami, ambitnymi lordami i kościelnymi hierarchami, którzy są gotowi nawracać siłą. Arysteusz, z kolei, musiałby przezwyciężyć swoje lęki i przemyśleć swoje postrzeganie wikingów, widząc w nich więcej niż tylko nieznanych wrogów.

Wspólnie, Egilolf i Arysteusz, stają przed licznymi trudnościami, wrogami oraz pułapkami na swojej drodze. Ich wyprawa przez labirynt kłamstw i iluzji okaże się znacznie trudniejsza niż początkowo zakładali, gdyż zdobycie kości to zaledwie początek. Czy w czasach upadku wielkich marzeń cesarskich i moralnej dwuznaczności, los uśmiechnie się do nich?