Weronika

Opowieść o młodej kobiecie o imieniu Weronika, znanej jako „Wariatka”, przenosi nas do czasów, gdy była ona więziona w eksperymentalnym obozie na wyspie Uznam. Tam prowadzono badania nad potencjalnym rozprzestrzenieniem się groźnych chorób zakaźnych, takich jak dur brzuszny, tyfus, cholera, ospa i dżuma, przy użyciu niemieckich rakiet A4. Historia rozwija się na podstawie wspomnień osoby redagującej BIULETYN Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce.

W tym niezwykłym opowiadaniu splatają się losy Weroniki i niemieckiego operatora filmowego. Ich przyjaźń, zrodzona w niezwykle trudnych okolicznościach, stanowi centralny punkt narracji. Weronika trafia do "obozu biologicznych", miejsca zwanego potocznie obozem „wariatów”, usytuowanego w sąsiedztwie zakładów doświadczalnych, oznaczonych symbolem Wa. Prüf. II, zajmujących się badaniami nad bronią rakietową.

Opisując wydarzenia, nie można pominąć dramatycznego epizodu, gdy młody żołnierz z Hitlerjugend, podczas łapanki organizowanej przez Sauckela, brutalnie ranił Weronikę, zadając jej cios pałką w głowę. W tej opowieści nie brakuje również mrożących krew w żyłach szczegółów dotyczących okrutnych praktyk stosowanych przez niemieckich oprawców ze szpitala Bölke-Kaserne, którzy dopuszczali się przerażających czynów na ludzkich sercach.