W ciemności grobu

W tętniących życiem, pełnych barw meksykańskich miasteczkach, na piaszczystych drogach, gdzie na niebie krążą sępy, oraz w zaniedbanych cantinas wypełnionych dźwiękami głośnej muzyki, w towarzystwie oparów tequili i mezcalu, twórca stawia czoła swoim wewnętrznym zmaganiom, mierząc się z wyzwaniami sztuki i własnym losem.

Sigbjrn Wilderness to postać wcielająca się w rolę, której podróż można by traktować jako przyznanie się do porażki, jednak on sam dostrzega w niej wielki gest. Podobnie jak feniks, który uznaje, że tradycyjny stos nie wystarczy, Sigbjrn szuka innej formy zniszczenia w przeszłości. Meksyk jawi się jako miejsce, gdzie mógłby odnaleźć swoje dawne ja, nawet jeśli nie do końca takie, jakiego by sobie życzył. Postanawia jeszcze raz stanąć twarzą w twarz ze swoimi demonami, mając nadzieję, że odnajdzie wsparcie w Fernandzie.

Ta pośmiertnie wydana powieść, będąca zapisem z podróży do Meksyku w 1945 roku, opiera się na ponad 700 stronach literackiego dziennika. Stanowi ona opis wewnętrznych walk Sigbjrna Wildernessa między odpowiedzialnością za tragiczne wydarzenia z przeszłości a obowiązkiem wobec sztuki. Autor posługuje się swoim bohaterem, aby ukazać czytelnikowi świat zmagającego się z nałogiem i prekolumbijską ojczyzną artysty.

Historia przepełniona jest poszukiwaniem sensu w chaosie, przesądnym patrzeniem na minione wydarzenia, nieustannym przypominaniem o niszczycielskim pożarze domu oraz dawnymi zatargami z prawem, które budzą lęk. Sigbjrn nieprzerwanie prowadzi wewnętrzne monologi, gdzie wszechobecny alkohol staje się zarówno ucieczką przed złymi wspomnieniami, jak i paliwem dla nich, nie przynosząc przy tym ukojenia.

"W ciemności grobu" to powieść o tworzeniu powieści, odkrywająca burzliwość procesu twórczego w najczystszej postaci.