Terapia

Lesław Kłos, znany jako podróżnik, fotograf, muzyk i miłośnik kultur indiańskich, spędził wiele lat w Ameryce Południowej, żyjąc wśród rdzennych mieszkańców tego kontynentu. Jest autorem licznych wystaw fotograficznych, które skupiają się na portrecie i reportażu. Fascynuje go przyroda i mechanizmy, które w niej zachodzą, jednak często kwestionuje jej realność, a nawet swoje własne istnienie. Według Kłosa, życie to niezwykła anomalia, mogąca być błędem w większym planie, gdyż odstaje od nieskończonej ciemności i mrocznych otchłani. Mimo takich przekonań, gdy już tu jest, zanurza się w życiu głęboko, dostrzegając najdrobniejsze szczegóły, jak liść poruszający się na wietrze czy pajęczyna z maleńką, uwięzioną istotą. Swój unikalny sposób postrzegania świata przekazuje w wierszach, które pisze, kiedy poczuje potrzebę wyrażenia myśli i emocji. Jego utwory są pełne osobistych przemyśleń na temat natury, często przesiąkniętych sarkazmem, tragedią, a czasem i humorem, choć do śmiechu często nie ma powodów.

W jednym z jego wierszy, zatytułowanym "0,000001", Kłos opisuje siebie jako dumną istotę, która wkracza w różnorodny świat. Byty w tej przestrzeni wydają się wołać o pomoc, gubiąc się w chaosie. Autor ucieka, spoglądając niepewnie za siebie na bezdroża, gdzie czas niepostrzeżenie wlecze się naprzód. Zamiast uciekać, rezygnuje z biegu, by usiąść na wilgotnej trawie i cierpliwie poczekać na to, co nieuchronne – na czas, który i tak go dopadnie.