...ten stary człowiek

Zagadnienia takie jak nieubłagany upływ czasu, sens życia, samotność, potrzeba istnienia wyższej siły, a także ślady, jakie człowiek pozostawia po sobie, przeplatają się w tej wyjątkowej narracji. Historia przedstawiona w książce skupia się na opowieści Krzysztofa, który, będąc naukowcem, dzieli się swoimi refleksjami oraz opowiada o swoich przeżyciach. W tym kontekście prezentuje jeszcze jedno opowiadanie, dotyczące Ryszarda, znanego jako Stary Człowiek. To właśnie jego historia, bogata w obserwacje i przemyślenia wynikające z doświadczeń życiowych i pragnienia pozostawienia po sobie trwałego śladu, staje się kluczowa.

Ryszard wielokrotnie zastanawiał się nad tym, jak ważne jest, by coś po sobie zostawić – czy to po bliskich, czy po sobie samym – w obliczu nieustannego przepływu czasu. Po jego śmierci Krzysztof, na prośbę Magdaleny, wdowy po Ryszardzie, dawniej znanej aktorki pod pseudonimem Piękna Madzia, zaczyna porządkować pozostawione przez Ryszarda notatki. Proces ten przynosi także porządkującą moc w życiu Krzysztofa i innych osób z jego otoczenia, oferując nowe spojrzenie na ich własne egzystencje.