Tako rzecze Zaratustra

"Tako rzecze Zaratustra" to jedno z najbardziej znaczących dzieł w historii filozofii oraz najbardziej rozpoznawalny traktat Friedricha Nietzschego. Choć nie wprowadza nowatorskich idei, jest mistrzowską kompilacją i wyrazem jego dotychczasowej filozofii. W tej symbolicznej narracji, przypominającej biblijne opowieści, tytułowy mędrzec przedstawia Nietzscheańskie prawdy dotyczące ludzkiej natury, jej przezwyciężenia, afirmacji istnienia oraz idei wiecznego powrotu. Zaratustra to głos Nietzschego, który ogłasza śmierć Boga, wolę mocy, krytykuje tradycyjne moralne przekonania i przedstawia koncepcję "nadczłowieka".

Postać Zaratustry zadebiutowała w twórczości Nietzschego już w 1881 roku w dziele "Wiedza radosna", a nazwa książki pochodzi z niedokończonej pracy "Próżnowanie Zaratustry". Pełne wydanie utworu, podzielone na cztery części, ukazało się dopiero w 1892 roku. Nietzsche wierzył, że "Tako rzecze Zaratustra" będzie rewolucyjnym dziełem, które całkowicie przekształci myślenie współczesnego człowieka o świecie, stając się "nową religią" dla społeczeństwa rozczarowanego wiarą podczas schyłku XIX wieku. Dlatego Zaratustra jest bardziej stylizowany na proroka niż nauczyciela, a sam tekst ma formę poetyckiego traktatu teologicznego, zamiast racjonalnej filozoficznej analizy.