Szlaki człowieka. Podróże drogami świata

Żyjący na przełomie XVIII i XIX wieku niemiecki przyrodnik i podróżnik, Alexander von Humboldt, określił drogi jako jedno z najbardziej pożytecznych i zdumiewających dzieł ludzkości. W dzisiejszych czasach, kiedy codziennie korzystamy z sieci dróg, niewielu z nas zastanawia się nad ich historią czy pierwotnym przeznaczeniem. Żyjąc w miejscu, gdzie drogi tworzą gęstą sieć, zwracamy uwagę jedynie na ich niedoskonałości, takie jak dziury. Zainspirowany myślami Humboldta, Ted Conover podjął się zbadania tej dziewiętnastowiecznej tezy, eksplorując sześć różnych tras na kilku kontynentach. Jego celem było odkrycie, jak te historyczne szlaki przyczyniły się do przemian globalnych i nadal wpływają na współczesny świat.

Conover, obserwując te zjawiska, bada jak drogi mogą równocześnie przyczyniać się do rozwoju oraz degradacji środowiska, wspierać izolację i postęp, ułatwiać przemieszczanie wojsk a także przyspieszać rozprzestrzenianie się epidemii. Refleksje autora dotyczące dróg prowadzą do głębszego zrozumienia historii i przyszłości ludzkości. W swojej książce, Conover unika metafor i symboliki związanej z życiem, skupiając się na rzeczywistych doświadczeniach i emocjach ludzi przemierzających dystanse. Poprzez reportaże, które kładą nacisk na szczegóły, a nie polityczne tezy, autor wchodzi głęboko w życie osób, których historie przedstawia.

Czytelnicy, podążając za opowieścią Conovera, odkrywają zupełnie nowe perspektywy na zjawiska, o których być może słyszeli tylko fragmentarycznie. Książka omawia takie tematy jak wycinanie lasów w Peru, konflikt izraelsko-palestyński, zmiany cywilizacyjne w Chinach, problem AIDS we wschodniej Afryce oraz korupcję i przemoc w Nigerii. Jednak Conovera interesuje przede wszystkim człowiek i jego indywidualne przeżycia, nie "problemy świata". "Szlaki człowieka" to dzieło napisane z głębią, mądrością i empatią, ukazujące zwykłych ludzi w wyjątkowy sposób, co podkreśla Dariusz Rosiak, autor książki "Żar. Oddech Afryki".