Super ciężkie czołgi II wojny światowej

Superciężkie czołgi, które pojawiły się podczas II wojny światowej, nawiązywały bezpośrednio do średniowiecznych machin oblężniczych, używanych przez armie lądowe do przełamywania impasu na polu bitwy. Idea stworzenia pojazdów tego rodzaju zrodziła się w czasie Wielkiej Wojny, kiedy potrzeba było skutecznych narzędzi do rozbicia defensywy wroga. Ponownie zainteresowanie tym pomysłem pojawiło się w okresie międzywojennym, zwłaszcza w krajach boleśnie doświadczonych przez pierwszą wojnę światową, takich jak Związek Sowiecki, Francja czy Niemcy. W konsekwencji państwa alianckie oraz należące do Osi rozpoczęły rozwijanie programów dedykowanych tym masywnym czołgom, które cechowały znaczne opancerzenie oraz potężne uzbrojenie. W odróżnieniu jednak od czołgów przełamania z czasów Wielkiej Wojny, w ostatnich latach drugiej wojny światowej superciężkie czołgi Niemiec miały za zadanie zmienić niekorzystny dla nich bieg wydarzeń i przeważyć wynik konfliktu na ich korzyść.