Statek głupców

W opisie książki przenosimy się na chwilę do świata przedstawionego w dziele Hieronima Boscha pod tytułem "Statek głupców", stworzonego około 1500 roku, które można podziwiać w Luwrze w Paryżu. Autor w ekspresyjny sposób przenosi nas w sam środek światka, w którym widać ludzi zafascynowanych własnym odbiciem, oddających się hedonistycznym zachowaniom. Te twarze pełne są śladów życia prowadzonego bez refleksji, z nutą chciwości, rozpusty i zaniedbania zdrowia. Wydają się ignorować przyszłość kraju i swój wpływ na otoczenie, skupiając się jedynie na natychmiastowej konsumpcji.

Wiecznie w stanie uniesienia, w plątaninie tych jednostek kryje się głębszy przekaz, wyraźnie obrazowany w twórczości Boscha i dostrzegalny w zwierciadle polskiej rzeczywistości. Autor daje do zrozumienia, że nie trzeba odwiedzać Luwru, by zobaczyć ten obraz. Wystarczy spojrzeć w zwierciadło, by ujrzeć współczesną wersję "statku głupców", ludzi pochłoniętych przez doraźne dobra, niewrażliwych na przyszłe losy swojej krainy. Z tym gorzkim przesłaniem książka skłania do refleksji nad wartościami i kierunkiem, w jakim zmierzamy.