Stan skupienia. Teksty o prozie

Janusz Drzewucki jest jednym z nielicznych wciąż aktywnych krytyków literackich w Polsce. Można by powiedzieć, że ich liczba jest tak skromna, iż trudno byłoby zebrać ich w jedną drużynę piłkarską. Jego książka "Stan skupienia" jest wartościowym przykładem literackiej krytyki, która nie ulega presji coraz wszechobecniejszych i agresywniejszych działów PR w wydawnictwach. Drzewucki konsekwentnie ignoruje chwilowe mody literackie, skupiając się na autorach, których sam uznaje za istotnych. Tych pisarzy odkrywa i analizuje z własnej inicjatywy i na własną odpowiedzialność. W książce znajduje się również opis jego mistrza, Henryka Berezy, niezależnego krytyka literackiego, który zmarł stosunkowo niedawno. Obszerny zbiór tekstów tworzy swoistą mapę tego, co Drzewucki uważa za najcenniejsze w polskiej literaturze ostatnich pięćdziesięciu lat. Zawiera w sobie nazwiska takie jak Iwaszkiewicz, Gombrowicz, Białoszewski, Myśliwski czy Stachura, a także przedstawicieli średniego pokolenia pisarzy, jak Pilch, Bitner i Rudnicki.

Leszek Bugajski