Ślimaki i śnieg

Agneta Pleijel w swojej najnowszej części autofikcjonalnej trylogii zadaje pytanie o istnienie tabu dla pisarzy. Podejmuje ona kolejną śmiałą próbę zmierzenia się z pamięcią, przyglądając się różnym aspektom swojego życia. Opisuje doświadczenia pracy jako krytyczka literacka w gazecie, walkę z brakiem pewności siebie, trudne związki, napiętą relację z córką i trudności związane z opieką nad chorym ojcem. W tym wszystkim najważniejszymi dla niej pragnieniami pozostają pisanie i miłość - dwa cele, które choć trudne do osiągnięcia, są dla niej kluczowe.

Zmagania w tworzeniu literatury wymagają czasu oraz samotności, podczas gdy miłość przypomina jej złudzenia. Niespodziewanie jej życie dramatycznie zmienia się, gdy poznaje M., polskiego emigranta młodszego o jedenaście lat. To spotkanie konfrontuje ją z nowymi aspektami samej siebie.

Książka Agnety Pleijel porywa czytelnika w podróż przez Szwecję, Polskę, Francję, Meksyk i Indonezję, koncentrując się na pytaniach o granice poznania i wierność własnym ideom. Kluczowe przesłanie dzieła wyraża się w słowach: "Tylko ty możesz postanowić, co zrobić, mówi. Zdecyduje twoje uczucie, twoja ocena i twoja wola. Niczego nie musisz brać pod uwagę, poza sobą."