Saga o Ludziach Lodu. Tom 26. Dom w Eldafiord

Czytam ponownie całą “Sagę o Ludziach Lodu” - tym razem chronologicznie i nadrabiam te książki, które za pierwszym razem mi w jakiś sposób umknęły z radaru. Tym razem mam zamiar przeczytać je wszystkie, by w końcu móc domknąć ukochaną serię, która towarzyszyła mi przez dobrych kilkanaście lat.

“Dom w Eldafjord” to 26 część epickiej serii Margit Sandemo i kolejna książka jej autorstwa, którą szczerze pokochałam. Mogę być niewiarygodna i nieobiektywna recenzując te książki, ale cóż - taki los fana :). Nie będziemy przecież wytykać błędów w czymś, co uważamy za najwspanialsze na świecie….

Eskil Lind z Ludzi Lodu, syn Heike i Vinga, zboczył z trasy, gdy w ostatniej książce miał wrócić do domu z Tulą. Tak, teraz w końcu ma szansę być częścią własnej przygody, a nie zawsze tylko stać w cieniu taty Heike. Jako dziecko słyszał o tajemniczym Eldafjordzie w Vestlandet, gdzie podobno znajduje się skarb, a on zamierza go odnaleźć i być bohaterem, który uratuje Gråstensholm i inne posiadłości przed ruiną (bo tam właśnie się znajdują, podobno). A więc w drogę!

Sprawy nie idą tak dobrze, a tata Heike musi (jak zwykle) przyjść na ratunek. Najpierw Eskil zostaje przypadkowo uwięziony, potem trafia do mieszkania w tajemniczym, nawiedzonym domu, w którym duch jest z gatunku tych najbardziej niebezpiecznych i nie chcących w ogóle dzielić się swoim bogactwem, wolących zabijać tych, którzy o nie zabiegają. Początek tej historii nie był jakoś wyjątkowo ekscytujący, ale w momencie, w którym na scenę wchodzi Heike, całość nabiera odpowiedniego tempa i ekscytacji.

Lubię tą serię głównie za bohaterów, z których każdy ma jakiś charakter, ale z każdym idzie się w jakiś sposób utożsamić. Mogłabym co prawda teraz napisać całe wypracowanie na temat każdego z nich, ale nie ma to zbytniego sensu. Jeśli czytacie recenzję 26 części z tej serii, to z pewnością tak jak ja jesteście jej fanami i wiecie wszystko o bohaterach :). Zapewniam więc was, że "Dom w Eldafjord” to nadal świetna opowieść od Margit Sandemo i jest godna bycia kolejną wybitną książką o Ludziach Lodu. Serdecznie polecam!!!

“Saga o ludziach Lodu” to jedna z tych ogromnych serii, o których każdy przynajmniej raz słyszał. Napisana przez norweską pisarkę, Margit Sandemo, podbiła serca skandynawskich czytelników, ale także - i to jest bardzo ciekawe! - odniosła ogromny sukces w Polsce. “Dom w Eldafjord” to 26 tom z tej ogromnej sagi i to też pierwsza książka, która mi się niezbyt podobała.

Już jako dziecko Eskild Lind słyszał o niesamowitym skarbie, który miał być ukryty w domu w Eldafjord. Po tej wspaniałej opowieści zawsze marzył o skarbie, a gdy dorósł, wyruszył na jego poszukiwanie... W Eldafjord znalazł jednak chciwość, zło i bardzo nieszczęśliwą kobietę ze śmiertelnie chorym synem. Do tej pory wszystkich, którzy szukali skarbu, spotykała okrutna i szybka śmierć... Czy Eskil jest wybrańcem, który położy rękę na wymarzonym skarbie?

Pomimo mojej ogromnej miłości dla tej serii, ta książka nie wydała mi się zbyt ciekawa, nie mogłam się skupić i zanurzyć w narracji. Ciągle odbijała się od jednego wątku do drugiego, miałam wrażenie, że nie ma tutaj jakiejś spójności, ani myśli przewodniej, która prowadziłaby całą książkę, przy czym główny bohater Eskil zachowywał się w niezrozumiały sposób: szukał skarbu, potem nie szukał, potem się bał, potem znowu tam szedł. Nie wiedziałam w końcu, czego on tak dokładnie chce…

Książka jest całkiem ciekawa i jak zawsze, Margit Sandemo udaje się utkać magiczny klimat pełen odwołań do pozostałych książek z tej ogromnej serii. Uważne oko fana zauważy mrugnięcia i nawiązania do historii pozostałych ludzi Lodu. I właśnie to mnie w tych książkach urzeka - że powstała seria, która wydaje się być ogromna jak życie, jak cały świat, w której Sandemo nie tylko świetnie się odnajduje, ale i sprawnie prowadzenie czytelnika przez ten cały wykreowany świat. Nawet jeśli zdarzają jej się drobne potknięcia (jak chociażby ta książka - "Dom w Eldafjord"), to nadal uważam, że należy jej się ogromny szacunek. A przynajmniej ma go z mojej strony.