Reguła trzech

Aleksandra Górecka w swojej poezji zgrabnie łączy sztukę z matematyką, tworząc wyjątkową przestrzeń, w której te dwie dziedziny przenikają się w harmonii. Jej prace to subtelna mieszanka wyobraźni, osobistych doświadczeń i historii, splecionych z precyzją naukowych wzorów i struktur. Choć wykorzystuje matematyczne idee, jej poezja zachowuje lekkość i unika niepotrzebnego ciężaru, a przedstawiane przez nią geometryczne kształty ożywiają abstrakcję w sposób wyjątkowy. Górecka kreuje wiersze, które poruszają się niczym obrazy konstruktywistyczne, ozdobione nutą humorystycznej ironii, przypominając twórczość Miró. Potrafi wciągnąć czytelnika w porywającą podróż pełną niespodziewanych zwrotów akcji, przypominającą przejażdżkę na taśmie Möbiusa. W swoich utworach często zmienia kierunek, wprowadzając element gry i dwuznaczności, gdzie każde nowe znaczenie wypływa z upadku poprzedniego. Dlatego zbiór "Reguła trzech" to nie tylko refleksje o matematycznych kwestiach, ale także wielowymiarowa, współczesna opowieść o otaczającym nas świecie.