Raporty dotyczące diecezji żmudzkiej i inflanckiej

Książka jest zbiorczą edycją źródłową raportów dotyczących stanu Kościoła katolickiego w diecezji żmudzkiej oraz części kurlandzkiej diecezji inflanckiej z roku 1797. Jest to okres tuż po trzecim rozbiorze Rzeczypospolitej Obojga Narodów, kiedy te obszary zostały wcielone do Rosji. Publikacja ta przedstawia fragmenty szerszej dokumentacji, ponieważ tego typu raporty były obowiązkowo tworzone dla każdej diecezji. Obejmowały one kluczowe zagadnienia związane z działalnością urzędów biskupich, kapituły, seminariów, poszczególnych parafii oraz klasztorów. Dane gromadzono poprzez konsystorz, a następnie przekazywano do Departamentu spraw rzymskokatolickich przy Justickolegium w Petersburgu, który zajmował się tematyką wyznaniową na terenie Rosji.