Publicznoprawny status jednostki skrajnie ubogiej

Książka porusza istotne zagadnienie, jakim jest związek między skrajnym ubóstwem a korzystaniem z praw człowieka. Autor stawia tezę, że skrajne ubóstwo nie tylko ogranicza możliwości korzystania z tych praw, ale sugeruje również, że prawa człowieka mogą stanowić narzędzie, które pomaga w redukcji ubóstwa, co w efekcie umożliwi jednostkom skrajnie ubogim pełne korzystanie z praw człowieka.

W trakcie książki pojawiają się kluczowe pytania, takie jak definicja ubóstwa i skrajnego ubóstwa, oraz w jaki sposób prawo międzynarodowe dotyczące praw człowieka, w tym prawo Unii Europejskiej, traktuje relację między ubóstwem a prawami człowieka. Autor zastanawia się, czy prawa człowieka wnoszą jakąkolwiek wartość dodaną w przeciwdziałaniu ubóstwu. Ponadto analizie podlega prawo konstytucyjne, a zwłaszcza Konstytucja RP, w kwestii statusu jednostek skrajnie ubogich.

Przeprowadzona analiza obejmuje zarówno przepisy prawa szczególnie istotne dla prawnej sytuacji osób żyjących w skrajnym ubóstwie, jak i orzecznictwo organów krajowych i międzynarodowych nadzorujących przestrzeganie praw człowieka. Te badania umożliwiają lepsze zrozumienie tego, jak konstytucyjne i międzynarodowe standardy ochrony praw człowieka są realizowane w praktyce dla osób dotkniętych skrajnym ubóstwem.