Przygotowania obronne społeczeństwa polskiego

Jednym z kluczowych tematów w dziedzinie obronności jest przygotowanie społeczeństwa do sytuacji kryzysowych. Jest to niezwykle istotne, ponieważ takie działania mają na celu zminimalizowanie potencjalnych cierpień fizycznych i psychicznych osób cywilnych, wyposażenie ich w niezbędne umiejętności i wiedzę potrzebną do przetrwania w trudnych warunkach oraz zapewnienie ciągłości funkcjonowania ludności w trakcie działań wojennych. Autorka monografii przygląda się tej problematyce, analizując w szczególności kwestie edukacji obronnej i rolę organizacji pozarządowych w tym zakresie. Publikacja zgłębia teoretyczne i prawne podstawy obronności oraz oferuje wyniki analiz porównawczych historycznych procesów obronnych w Polsce.

Praca ta jest istotnym elementem badań Autorki, koncentrujących się na znaczeniu społeczeństwa polskiego w przygotowaniach obronnych w kontekście niemieszkaniowej części systemu obronnego państwa. Książka dostarcza informacji na temat teoretycznych i normatywnych aspektów obronności, a także analizuje historyczne przygotowania obronne w Polsce w trzech ważnych okresach: II Rzeczypospolitej, PRL-u i po roku 1989. Wnioski z publikacji wskazują na kluczową rolę, jaką odgrywają przygotowania społeczeństwa polskiego w systemie obronnym kraju. Podkreśla to także potrzebę stworzenia jednolitego systemu prawnego, który scalałby współpracę między organizacjami pozarządowymi, wojskiem a administracją publiczną w kontekście obronności w Polsce. Zgadzając się z oceną Autorki, zauważa się również, że wsparcie państwa dla organizacji pozarządowych w ostatnich latach pozostawia wiele do życzenia.