Przegrane zwycięstwo. Wojna polsko-bolszewicka 1918–1920

Nieuchronnie doszło do nowego konfliktu. Niedługo po zakończeniu Wielkiej Wojny narodziły się kolejne ogniska napięć. Porządek światowy po wojnie był kruchy, a granice niepewne. Zachodni alianci pragnęli spokoju na Wschodzie, podczas gdy młode państwo radzieckie miało ambicje rozpowszechnienia rewolucji. Polacy, odzyskawszy niepodległość, marzyli o przywróceniu granic sprzed 1772 roku. Wydarzenia takie jak zajęcie Wilna i Mińska w 1919 roku, wyprawa kijowska w 1920 roku, kontrofensywa Tuchaczewskiego oraz bitwa warszawska, a także operacja niemeńska jesienią tego roku, to tylko niektóre z etapów tej wojny, pełnej dynamicznych i zaskakujących zwrotów sytuacji, gdzie każda bitwa mogła odmienić sytuację na froncie.

Mimo że od zakończenia wojny polsko-bolszewickiej mija sto lat, pozostaje ona jednym z najczęściej dyskutowanych konfliktów w polskiej historii. Książka profesora Andrzeja Chwalby nie tylko porządkuje bogatą wiedzę na jej temat, lecz także przynosi zarys najważniejszych wydarzeń, analizuje działania wojskowe, polityczne i dyplomatyczne oraz kreśli sylwetki kluczowych postaci. Oferuje nowe spojrzenie na istotne kwestie tego okresu, analizując również procesy społeczne. Autor stawia pytania o koszty ostatecznego triumfu, konsekwencje wyprawy kijowskiej i zastanawia się, czy Piłsudski, wygrywając bitwy, nie przegrał swojej wizji.

Czym różniły się wizje Dmowskiego i Piłsudskiego? Czy Piłsudski był federalistą? Kto odniósł korzyści, a kto stracił na wyprawie kijowskiej: Polacy, Ukraińcy, czy bolszewicy? Czy wojnę polsko-bolszewicką można uznać za prawdziwie zwycięską, czy jednak nosi ona znamiona przegranej? Odpowiedzi profesora Andrzeja Chwalby to często dyskusje z utrwalonymi opiniami historycznymi. Zaprasza on do zgłębiania jego narracji i poszukiwania własnych odpowiedzi na te kluczowe pytania.