Prezydent Lech Wałęsa na salonach świata

Pełnienie roli dyplomaty dla głowy państwa, takiej jak prezydent czy monarcha, zawsze wiąże się z wielkimi wyzwaniami, ale i przynosi satysfakcję. Jako były szef protokołu dyplomatycznego mogę to potwierdzić. Kiedy przyglądamy się aktywności międzynarodowej prezydenta Lecha Wałęsy, nie da się pominąć kontekstu geopolitycznego tamtych czasów, szczególnie w Europie. Był to okres istnienia Związku Radzieckiego, Układu Warszawskiego i Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej. W Europie Środkowo-Wschodniej stacjonowało blisko milion żołnierzy Armii Czerwonej, z czego ponad 100 tysięcy znajdowało się na terenie Polski.

Starałem się dotrzeć do osób, które blisko współpracowały z Lechem Wałęsą w latach 1990-1995. Niestety wiele z tych osób już nie żyje, więc nie mogłem skorzystać z ich bezpośrednich wspomnień. Moje badania opierały się na osobistych notatkach, materiałach z Kancelarii Prezydenta RP, dostępnych publikacjach i archiwach prasowych.

Nie ograniczałem się do rozmów tylko z bohaterem książki. Pragnąłem przedstawić szeroki wachlarz opinii na jego temat. W tym celu rozmawiałem z prezydentem Aleksandrem Kwaśniewskim, premierami Janem Krzysztofem Bieleckim i Hanną Suchocką, a także z innymi istotnymi osobistościami tamtego okresu, jak Leszek Balcerowicz, Andrzej Olechowski, Janusz Onyszkiewicz, Andrzej Drzycimski, Norman Davies, Adam Michnik oraz różnymi ambasadorami, dziennikarzami i tłumaczami.

Prezydentura Lecha Wałęsy na arenie międzynarodowej miała wiele momentów pełnych sukcesów, ale także napotykała na trudności. Tytuł książki odnosi się do słynnego stwierdzenia Wałęsy o „plusach dodatnich i plusach ujemnych”, które znakomicie oddaje złożoność ocen jego działalności.