Późne życie

W tej wieloperspektywicznej opowieści Ingi Iwasiów przedstawiono mieszkańców nadbałtyckiej osady mierzących się z różnorodnymi końcami, zarówno lokalnymi, jak i globalnymi. Proza bada zarówno drobne, jak i ogromne apokalipsy, które zmieniają ustalony porządek życia, przyrody i znanej rzeczywistości. Z jednej strony są to powtarzalne zjawiska, jak sezonowe wyrzucanie meduz na brzeg, z drugiej natomiast nieoczekiwane tragedie, takie jak śmierć bliskiej osoby. Autorka odkrywa różnorodne strategie przetrwania w sytuacjach kryzysowych, ukazując świat w stanie ciągłego napięcia. Ta książka, przypominająca raport z obleganego świata, wzbudza niepokój przez ukazanie naszych najgłębszych lęków, ale jednocześnie zaskakuje świeżymi perspektywami i dodaje nadziei - sugerując, że każdy koniec może być początkiem czegoś nowego.