Powiedzieć człowiek. Część 2. Od obrazu Boga do podobieństwa. Zbawienie jako przebóstwienie

Kim jest Bóg? To pytanie, które od dzieciństwa fascynowało św. Tomasza z Akwinu. Współcześnie pytamy: kim jest człowiek? Zwracając uwagę na złożoność historii i różnorodność otaczającej nas rzeczywistości. Te dwa pytania wydają się stać w opozycji do siebie, ponieważ wywodzą się z perspektyw uważanych za przeciwstawne. Pierwsze z nich często pojawiało się w kontekście religijnym, podczas gdy drugie zdaje się skłaniać ku ateizmowi.

Jednakże pierwsi autorzy chrześcijańscy preferowali rozpoczęcie rozważań od istoty ludzkiej. Chociaż Bóg pozostaje niewidzialny, możemy Go poznać poprzez Jego obraz, którego najdoskonalszym wyrazem jest człowiek, stworzony na Boże podobieństwo. Zrozumienie człowieka przybliża nas więc do poznania Boga, co czyni teologię Ojców Kościoła głęboko antropologiczną.

Z kolei rosyjscy myśliciele religijni podejmowali ten temat, wskazując na inną zależność: nie sposób ocenić obrazu, nie znając pierwowzoru. Aby zgłębić naturę człowieka, należy jego istnienie odnosić do Boga, co sprawia, że antropologia nabiera teologicznego wymiaru.

Książka Micheliny Tenace rozwija badania Marka I. Rupnika SJ zawarte w dziele "Powiedzieć człowiek". Tenace przedstawia syntezę analiz dotyczących rosyjskich myślicieli oraz antropologii Ojców Kościoła, tworząc refleksje, które są zarówno przenikliwe, jak i aktualne.