Poradnik optymistki na czas złamanego serca. Heartsong. Tom 1

Jeżeli miałabym polecić komuś dobry romans, to bez wątpienia poleciłabym właśnie ten.

Śmiałam się, wzruszałam, współczułam i płakałam – dosłownie wszystko to przeżyłam podczas czytania tej książki… i chcę więcej!!!!

Od pierwszych stron książka trzyma w napięciu – i to nie tylko za sprawą relacji między bohaterami, ale też dzięki pytaniom, które nieustannie się piętrzą.
Na początku bohaterów łączyła i dzieliła jedna osoba – Emma, siostra Cala i najlepsza przyjaciółka Lucy. Była ich światłem, rozjaśniała każdy dzień ich dzieciństwa. A potem zniknęła. Ich relacja rozpadła się w jednej chwili. Cal nigdy nie pogodził się z jej stratą, od lat żyje w żałobie. A teraz do jego miasteczka wraca Lucy – dziewczyna, która na każdym kroku przypomina mu o siostrze, ale która też była dla niego kimś ważnym. Lucy nauczyła się żyć dalej, choć Emma na zawsze pozostanie jej światłem. Oboje stracili kogoś, kogo kochali. Czy odważą się otworzyć przed sobą swoje serca?

Lucy po powrocie do miasta ze swojego dzieciństwa zaczyna pracę w warsztacie Cala. Mimo jego początkowej niechęci, ta decyzja okazuje się dobra. Ona próbuje odbudować ich relację, on ucieka, ale gdzieś głęboko w sobie pragnie znów być blisko niej. Ich więź powoli się odradza, a wspólna podróż w przeszłość odsłania coraz więcej kart.

„Poradnik optymistki na czas złamanego serca” to opowieść o stracie i radzeniu sobie z nią. O relacji, o którą warto walczyć, i o radości, którą można odnaleźć nawet w najmniejszych rzeczach. Lucy patrzy na świat z optymizmem, czerpie z życia pełnymi garściami. Bo życie jest krótkie, a ona chce je przeżyć, a nie tylko przez nie przebrnąć.

Ta książka jest po prostu magiczna. Oplata melancholią, ale jednocześnie wywołuje uśmiech. Pochłania całkowicie, aż na końcu zostajesz z niczym…

Jeśli wciąż się wahacie, to błagam – przestańcie. Sięgnijcie po nią!

Lucy Hope wraca do miasteczka, w którym się wychowała. Kupuje tam dom. Dom, który jest dla niej jednym, wielkim wspomnieniem dzieciństwa. Wspomnieniem, którego uparcie się trzyma całe swoje życie. To tam przeżyła najpiękniejsze chwile z przyjaciółmi Emmą i Calem, zanim ich życie zostało naznaczone tragedią. Lucy ma nadzieję odnowić przyjaźń z Calem i zatrudnia się u niego w warsztacie. Ku jej zaskoczeniu Cal nie jest już tym samym, wrażliwym chłopcem, w którym podkochiwała się przed laty. Czy Lucy swoim optymizmem i życiową radością będzie w stanie zburzyć mury jakie zbudował wokół siebie jej dawny przyjaciel?
W tej historii główną rolę odgrywa motyw „grumpy and sunshine”. Zarówno Pan Grumpy i Pani Sunshine są nieco przerysowani i mogą trochę irytować. Mnie to jednak nie przeszkadzało. No dobra, Pan Grumpy momentami działał mi na nerwy, jednak postać Lucy jest przeurocza i nie miałam żadnego problemu, by się z nią utożsamić.
Oboje bohaterów spotkała w życiu tragedia, a autorka pokazała nam, jak różnie trauma może wpłynąć na ludzkie życie. To bolesne doświadczenie jest owiane tajemnicą, a ja nie mogłam się doczekać jej odkrycia. Ten wątek dodał temu romansowi drugiego wymiaru i sprawił, że z zaciekawieniem przewracałam strony.
Sama relacja Cala i Lucy wydaje się toksyczna. U stóp tej toksyczności leży wspomniana wyżej trauma, która jest sposobem usprawiedliwienia zachowań obojga. Nie jestem do końca przekonana czy powinna.
Książka mimo dosyć poważnej tematyki napisana jest z mile widzianą dozą humoru. Czyta się ją naprawdę przyjemnie, a zakończenie sprawiło, że chce więcej! Kolejny tomie przybywaj!