Północny sfinks na Dunaju

Książka, którą trzymasz w rękach, stanowi zarówno dalszy ciąg "Dardanele...", jak i niezależne studium, które kontynuuje opowieść o wojnie do końca 1810 roku. Czytelnik może zastanawiać się, dlaczego tekst został podzielony na nierówne części oraz co z ostatnimi latami konfliktu, 1811 i 1812.

Podzielenie książki na kilka tomów odpowiada współczesnym metodom prezentacji wojny rosyjsko-tureckiej lat 1806-1812. Konflikt oficjalnie rozpoczął się pod koniec 1806 roku, a wcześniejsze wydarzenia często określane są jako "dziwna wojna". Autor używa terminu "wojna hybrydowa" na określenie początkowego etapu zmagań. Zgodnie z tradycją przedrewolucyjnej historiografii rosyjskiej, kluczowe znaczenie ma podział wojny na okresy, w zależności od dowództwa nad frontem naddunajskim. Tak powstały okresy dowodzone przez Michelsohna (1806-1807), Prozorowskiego (1807-1809), Bagrationa (1809-1810), Kamieńskiego (1810-1811) i w końcu Kutuzowa (1811-1812).