Planeta Piołun

Oksana Zabużko maluje obraz świata, który staje w obliczu niebezpiecznych zmian, patrząc z troską na Europę wciągniętą w wir toksycznych populizmów i zbliżającą się ku intelektualnej przepaści. W rzeczywistości podzielonej przez izolację informacyjną, jej eseje stają się przewodnikiem ku zbawieniu, którym według autorki jest kultura, zwłaszcza kultura uważnego czytania. Poprzez bogate, wielowymiarowe eseje Zabużko promuje ideę głębokiego czytelnictwa, chroniąc wartościowych dla niej autorów przed niezrozumieniem i zapomnieniem. Angażuje się przede wszystkim w analizowanie obecnej sytuacji na Ukrainie, jednocześnie wchodząc w dialog z kulturami na całym świecie.

Tłumaczy na przykład dzieło „Czarnobylska modlitwa” Swietłany Aleksijewicz, oddaje hołd Josifowi Brodskiemu, analizuje nowy film Larsa von Triera oraz prowadzi rozmowy z czytelnikami swoich książek zagranicą. "Planeta Piołun" jawi się także jako list miłosny skierowany do Polski, będący wyrazem wdzięczności wobec polskiego współrozmówcy, którego nie chciałaby stracić. Ta książka staje się dla niej sposobem na uchwycenie ręki tego wyjątkowego odbiorcy.

Oksana Zabużko podkreśla ogromną wartość kultury głębokiego czytania i narracyjnych spotkań z innymi. Jej eseje stanowią dowód na to, że w sztuce refleksji i uważności nie ma sobie równych. Ożywia na nowo zapomnianych czy zepchniętych na margines twórców ukraińskich, przywracając ich idee, które okazały się niezastąpione w obliczu niepewności. Pyta o sposoby zachowania psychicznej równowagi, zarówno na poziomie narodowym, jak i jednostkowym. Jest eseistką o głębokim zrozumieniu, intelektualistką, która chytrze splata rzeczywistości, analizy i anegdoty we wciągające metafory.