Pięć zasad liberalizmu

Nieprzewidywalność liberalizmu nie jest źródłem jego trwałości, lecz jego struktury, które paradoksalnie odpowiadają ludzkiej naturze, czerpiąc inspiracje z fizycznego doświadczenia przestrzeni. Można twierdzić, że liberalizm nie jest ani fałszywy, ani prawdziwy, ale raczej ma nadrealny charakter. W przeciwieństwie do scholastyki, z jej skomplikowanymi terminami i trudnymi do pojęcia rozumowaniami, nadeszła epoka, w której nowe super-pojęcia nie tylko przekazują prawdę, ale same stają się jej istotą, tworząc centrum wartości. Liberalizm zyskuje wymiar nadrealizmu, podobny do doświadczeń po zażyciu LSD. Osoby uzależnione nie unikają rzeczywistości, ale dążą do intensywnych doświadczeń, które fascynują ich zmysły. Podobnie liberałowie, zachwyceni utopijną wizją, po jej posmakowaniu, czują się zobowiązani do nieustannego poszukiwania jej realizacji przez całe życie.