Pawilon małych ssaków

Klusek był postacią, która zajmowała szczególne miejsce w moim życiu, mimo że mierzył niecały kilogram i posiadał cztery łapy. Był również prawdopodobnie jedyną fretką na świecie, która odwiedziła niemal wszystkie oddziały Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce.

W krakowskim zoo Patryk zajmuje się zwierzętami kopytnymi. Codziennie rano przygotowuje owsiankę dla tapirów i hipopotamów karłowatych, zaprzyjaźnia się z pewną słonicą oraz podejmuje próbę wychowania młodego flaminga. Doświadczenie w tej dziedzinie zdobył, opiekując się wcześniej roczną córką swoich przyjaciół. We Wrocławiu rozkwita jego uczucie do kotika, a także rozwiązuje on konflikty pomiędzy skłóconymi pingwinami. Po zakończeniu dnia pracy Patryk spędza czas na spacerach z Zośką, gotuje ze swoim partnerem, omawia różne sprawy z babcią, która jest prawdziwą gigantką, irytuje się na homofobicznych polityków, jak również uczestniczy w obchodach Chanuki, Bożego Narodzenia oraz urodzin znajomych fok. Na choince zawiesza nowe ozdoby — stegozaura i łabędzia w korkach oraz kaszkiecie. Stara się także pojąć, dlaczego jego najbliższa przyjaciółka zachorowała na alzheimera, zapisując wszystkie te doświadczenia w swoim dzienniku.

"Pawilon małych ssaków" autorstwa Patryka Pufelskiego, napisany na konkurs pamiętników osób LGBTQ+, wyróżniał się na tyle, że mimo swojej odrębności, z niezwykle pięknym, autentycznym i świeżym podejściem, zrodziła się idea, by nie włączyć go do zbioru "Cała siła, jaką czerpię na życie", lecz opublikować jako samodzielną książkę.