Pancerniki Austro-Węgier 1914-1918

Austro-Węgry, choć nie posiadały zamorskiego imperium, rozwijały swoje siły morskie w obrębie kontynentu. Na przełomie XIX i XX wieku głównym zadaniem marynarki wojennej była ochrona wybrzeża, jednak dynamiczny wzrost floty handlowej skłonił admirałów do przyjęcia bardziej aktywnej strategii obronnej. W latach 90. XIX wieku zainicjowano ambitne plany rozbudowy floty, dążąc do stworzenia nowoczesnej i zrównoważonej marynarki wojennej. Budowano krążowniki z zamiarem ochrony handlu dalekomorskiego i podkreślenia obecności Austro-Węgier na światowych morzach. Najważniejszym jednak osiągnięciem był rozwój grupy zaawansowanych pancerników, co stanowiło kluczowy element w dążeniu do dominacji na Adriatyku. Mimo że w Europie trwał intensywny wyścig zbrojeń morskich, marynarka Austro-Węgier zmagała się z trudnościami finansowymi przy budowie nowych okrętów. Jednak do sierpnia 1914 roku kraj posiadał już flotę pancerników. Książka ta szczegółowo omawia pięć typów austro-węgierskich pancerników, które były aktywne w czasie I wojny światowej.