Pan Optico. Wiersze trzech sezonów

Poezja, która skupia się na przedstawieniu otaczającego świata, a nie na szybkiej emocjonalnej ekspresji bohatera, to główna cecha nowego tomu Adama Niewiadomskiego, jak zauważa Adam Poprawa. Książka "Pan Optico. Wiersze trzech sezonów", wydana przez Fundację im. Tymoteusza Karpowicza, jest kolejną pozycją, która przyciąga uwagę w tym roku. Charakteryzują ją długie, zwarte struktury i gęsto ułożone obrazy, prowadzące czytelnika jasno wytyczoną drogą, wspierane przez zrozumiały głos narratora. Autor zachęca do zagłębienia się w jego poezję na spokojnej, przemyślanej podróży, wolnej od hermetycznych pułapek.

Twórczość Andrzeja Niewiadomskiego, przypominająca w pewnym sensie kino drogi, pozwala odbiorcy na stopniowe utożsamienie się z tekstem. Aby to się udało, konieczne jest wzajemne poznanie się autora i czytelnika, z początku w roli obserwatora na fotelu pasażera. Z czasem jednak te role mogą się odwrócić, umożliwiając czytelnikowi przejęcie sterów w trakcie lektury.

Jacek Gutorow podkreśla, że jest to książka, która wymaga wielokrotnego czytania. Otwiera się przed czytelnikiem stopniowo, prezentując narastające i sugestywnie piętrzące się obrazy, które mogą wywołać poczucie znanego déjà vu. Jak Niewiadomski zauważa na marginesach tomu, podobieństwo do rzeczywistych dzieł i postaci jest przypadkowe, choć zamierzone. Niemniej jednak wiersze te oddziałują na wyobraźnię i wrażliwość, oferując poezję o głębszej refleksji i subtelnym ładunku emocjonalnym. Dodatkowym atutem książki jest staranna oprawa graficzna stworzona przez Karolinę Wiśniewską.

Andrzej Niewiadomski, urodzony w 1965 roku, to nie tylko poeta, ale także krytyk literacki i redaktor kwartalnika "Kresy". Autor aż ośmiu książek poetyckich, jego prace były publikowane w czołowych czasopismach i tłumaczone na wiele języków. W 2013 roku jako pierwszy został nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia w dwóch kategoriach – poezji i eseju. Pracuje w Zakładzie Literatury Współczesnej UMCS w Lublinie, gdzie również mieszka.