Ostatnie zaćmienie

Wiersze Ilony Pletnickiej posługują się codziennym językiem, ale ukazują jego nieoczywiste, mroczne aspekty. Nierzadko ujawniają ukrytą pod powierzchnią gorycz i ciemne odcienie życia, które pozostają niewidoczne na pierwszy rzut oka. Czytelnicy mogą poczuć się zaskoczeni i poruszeni zarówno emocjami, jak i nietypowymi metaforami. Autorka nie unika trudnych tematów, pisząc bez upiększeń o swoim życiu, często w sposób przypominający literaturę grozy. Jej poezja wywołuje silne emocje, wzbudzając zarówno dreszcz przerażenia, jak i poruszenie. Ilona Pletnicka nie stara się na siłę wyróżniać, stanowczo pozostając wierną Strefie Cienia, z której się wywodzi.