Oliwkowy szlak

Po przeprowadzce na oliwkową farmę, Carol Drinkwater zaczyna fascynować się drzewami oliwnymi oraz otaczającą je kulturą. Oliwki, uprawiane od wschodnich po zachodnie wybrzeża Morza Śródziemnego, inspirowały artystów i poetów poprzez wieki. Któż jednak jako pierwszy wycisnął z „gorzkich jagód” cenne płynne złoto?

Zaintrygowana tajemnicami oliwek, Carol decyduje się na samotną podróż wokół basenu Morza Śródziemnego, podążając starożytnymi szlakami oliwnymi. Trasa wiedzie ją przez Tunezję, Libię, Grecję, Kretę i Izrael. W Tunezji, kontemplując ruiny Kartaginy, rozważa wpływ Fenicjan na cywilizację śródziemnomorską. Pod stałą obserwacją libijskiej policji zwiedza Trypolis i Bengazi, a następnie z ulgą zawita do Grecji. Tam, w Kalamacie i Mauromati, odkrywa społeczności żyjące w harmonii z naturą. W Mauromati szczególnie fascynują ją współcześni rolnicy, którzy uprawiają oliwki pośród ruin starożytnego miasta-państwa Messini.

Podróż do Izraela, będącego ostatnim etapem jej wyprawy, będzie dla niej pełna napięć i emocji. Na miejscu zderza się z liczną obecnością wojska, które niejednokrotnie przejawia ostentacyjną arogancję. Na Wzgórzach Golan, w akcie buntu wobec politycznej rzeczywistości, symbolicznie „sadzi” oliwki, rzucając owoce m.in. w stronę Libanu. Ważnym wydarzeniem jej wizyty jest udział w inicjatywie pokojowej, gdzie wraz z Izraelczykami i Palestyńczykami sadzi drzewka oliwne wokół arabskiej wioski Qaffin, której mieszkańcy zostali odcięci od swoich gajów przez mur.

Choć emocjonalnie wyczerpana, Carol powraca do Francji, na swoją oliwkową farmę, czując spełnienie z zakończonej podróży.