O kruku, który chciał zostać papugą

Roch, kruk o kruczoczarnej barwie, pragnie czegoś więcej niż monotonia jego piór. Jego serce skrywa marzenie o kolorach, które widzi w pięknej papudze o imieniu Lola. Lola mieszka w mieście, które Roch podziwia z leśnych kryjówek. Fascynacja jej barwami i elegancją jest dla niego inspiracją do zmiany.

Pewnego dnia leśni przyjaciele postanawiają pomóc Rochowi spełnić to marzenie. Chcą, aby jego pióra zyskały barwy tak intensywne, jak kwiaty na Łące Tysiąca Kwiatów. Roch jest przekonany, że dzięki tej przemianie jego dotychczas smutne życie nabierze nowego blasku.

Opowieść ta, pełna humoru i nieoczekiwanych zwrotów, zadaje pytania o sens wartości takich jak przyjaźń, marzenia i własne miejsce w świecie. Czy Roch i Lola mogą stać się przyjaciółmi pomimo różnic? Jak mogą wzajemnie sobie pomóc i jakie cenne lekcje odkryją w tej podróży? Roch uczy się doceniać to, czego wcześniej nie dostrzegał w swojej czerni – ile kolorów naprawdę można znaleźć w najgłębszej czerni?

Przez tę opowieść czytelnicy są zaproszeni do refleksji nad własnymi marzeniami i samoakceptacją. Czy warto zmieniać siebie według cudzych standardów, czy lepiej docenić to, kim jesteśmy naprawdę? To bajka, która – jak wszystkie dobre historie – kończy się dobrze, ale może nas również zaskoczyć nieoczekiwanym zakończeniem. Jest to historia, do której można powracać, by za każdym razem na nowo odnajdywać jej głębię.