Numerologia czasu teraźniejszego

Ta książka wyróżnia się w dziale ezoteryki, przyciągając uwagę swoją niezwykłą estetyką. Bije od niej piękno, które można dostrzec zarówno w treści, jak i w starannie dobranych wierszach otwierających każdy rozdział oraz w urzekających ilustracjach. Nie jest to jednak jedynie forma dla samej formy — tutaj, uroda i treść są ze sobą ściśle powiązane. Prawda objawia się w pięknie. Jeśli spojrzymy na to z odwrotnej perspektywy, zyskujemy przestrogę, którą Mama często podkreślała: to, co niechlujne, kiczowate, uproszczone czy schematyczne, budzi podejrzenia. Pochylmy się nad myśleniem holistycznym — kiedy ktoś twierdzi, że osiągnął wyższy poziom świadomości i potrafi dostrzec wielopoziomowość rzeczywistości, powinien to wyrazić również poprzez formę swojej ekspresji. Dlatego Mama zachęca do czytania poezji i obcowania ze sztuką, gdyż rozwija to naszą świadomość i wrażliwość na to, co autentyczne.

Zauważyliśmy kiedyś, że łatwiej jest rozmawiać z artystami na temat duchowości, niż z duchownymi na temat sztuki. To wynika z faktu, że dzieło będące połączeniem kunsztu z twórczym natchnieniem staje się, świadomie lub nie, aktem duchowym. Nie trzeba przecież uczestniczyć w tuzinie kursów ani przeczytać stosów książek ezoterycznych, aby móc powiedzieć, że rozwijamy się duchowo. Dlaczego najstarszy mnich zen zamiata świątynie? Jaki język sięgnie głębiej niż słowa, do samej istoty rzeczywistości, jeśli nie poezja?

Na początku był Chaos, a może Słowo, czyli Liczby — świat ujęty w system. Nasze dążenia do porządkowania rzeczywistości są wyrazem chęci jej zrozumienia. To próba objęcia w ramiona dwóch biegunów paradoksu: chaosu i harmonii. Kreujmy i odkrywajmy systemy, które są otwarte na zawiłości życia. Książka ta zdaje się dotykać jednego z takich systemów. Zapraszam Was, za pośrednictwem tych słów, do rozpostartych ramion mojej Mamy.