Nie pytaj mnie o zmierzch

"Nie pytaj mnie o zmierzch" to subtelna narracja, w której splatają się motywy straty oraz nadziei na odzyskanie tego, co utracone, choćby w innej formie i w innym czasie. Jest to historia o intuicjach tonących w ciemności nadchodzącego zmierzchu, a zarazem próba przezwyciężenia lęku i pokonania melancholijnej atmosfery poprzez milczenie, które ustępuje miejsca różowym promieniom nadchodzącego świtu.

Anna Oliynyk, znana autorka opowiadań, poezji oraz bajek dla dzieci, ma na swoim koncie dwa zbiory wierszy. Jeden z nich, "Wiersze" (2002), jest celebracją ulotnych wrażeń, podczas gdy "Choć odpowiedzi nie ma" (2018) porusza pytania o ludzkie istnienie, mimo że tytuł sugeruje brak odpowiedzi. Centralnym punktem twórczości Oliynyk jest język, który nie tylko tworzy materię poetycką, lecz także kształtuje atmosferę i nadaje doświadczeniom artystyczny wymiar. Autorka, która fascynuje się dynamiką procesu twórczego, poszukuje również innych dróg ekspresji – malując akwarelami i pisząc, odnajduje się na przecięciu różnych form sztuki.