Nie hańbi

Podobno praca jest na wyciągnięcie ręki. Wielu bohaterów tej książki przekonało się, jak łatwo można się o nią potknąć. Bezrobocie osiągnęło najniższy poziom od ponad dwudziestu lat, a to pracownicy zdają się dyktować warunki na rynku pracy. Tak przynajmniej twierdzą wykresy, tabele i analitycy, a politycy z entuzjazmem powtarzają te opinie. Jednak rynek pracy nie zawsze jest łaskawy dla wszystkich, niektórych potrafi zmiażdżyć i odrzucić.

Książka ta skupia się na ludziach, których ten system ekonomiczny zawiódł. Przedstawia historię Ilony Pujanek, która popełniła samobójstwo w noworoczne święto, być może z powodu mobbingu. Czy jednak polskie prawo jednoznacznie opisuje, czym jest mobbing? Opowie też o przedsiębiorcy budowalnym, który mimo naruszania prawa pracy, pozostaje poza kontrolą Państwowej Inspekcji Pracy. Dowiemy się o pracownicach zwolnionych z Almy, które nawet w pustym sklepie musiały nieustannie przestawiać produkty na półkach.

To także opowieść o marszach bezrobotnych podczas wielkiego kryzysu i o współczesnych młodych ludziach, którzy przywykli do niepewnych warunków zatrudnienia w kraju, w którym rzekomo bezrobocie jest marginalne. Książka oferuje reportażowy wgląd w polski rynek pracy z przeszłości i teraźniejszości, ukazując, jak bardzo ewoluował od czasów, gdy rzemieślnicy przenosili się z domowych warsztatów do fabryk. Analizuje różnice między kryzysem wczesnych lat 90. a tym z lat 30., kiedy to bezrobotni organizowali strajki. Wreszcie, zadaje pytanie: co oznacza brak pracy w świecie, gdzie panuje przekonanie, że nie pracuje tylko ten, kto nie chce?