Nekrotrip

Nekrotrip to nowoczesna reinterpretacja katabazy, która obecnie funkcjonuje jako hasło w krzyżówkach, przedstawiające śmierć jako spektakl do obserwowania przez cudze oczy. W tym zbiorze poezji Piotr Jemioło, miłośnik kina orfejskiego i wielbiciel slasherów, wprowadza świeży gatunek poezji: mondo poems. Zamiast jednak fascynować się tym, co chore i upadające, autor dokonuje powierzchownego przeglądu wyjałowionych języków kultury, śledząc „kłamliwe partykuły” w rzeczywistości, gdzie nie ma miejsca na objawienia, bo „epifanie spaliły się w słońcu”. Pionierzy, zamiast zdobywać szczyty, zatykają flagi na dnie; pętle, lustra i lemniskaty zastępują tradycyjną składnię jako wzorce ładu, a wieczność okazuje się mieć krótki okres przydatności. Do tej artystycznej prezentacji Piotr Jemioło starannie dobiera słowa – celne, a czasem wręcz zabójcze.

Jerzy Jarniewicz