Nazywam się Cukinia

„Odkąd byłem zupełnie mały, chciałem zabić niebo”. Te słowa wypowiada dziewięcioletni Ikar, zwany Cukinią, który opowiada swoją historię na kartach powieści. Dorasta w trudnych warunkach, w rodzinie zmagającej się z wieloma problemami. Gdy jego matka umiera w tragicznych okolicznościach, chłopiec zostaje umieszczony w domu dziecka. Świat dorosłych, pełen zagadnień nieprzeznaczonych dla dzieci, jest ukazany tu z perspektywy najmłodszych, co głęboko porusza.

W nowej rzeczywistości Cukinia spotyka grupę równie pogubionych dzieci, z których każde niesie ze sobą trudną przeszłość. Odwiedza go również policjant, zaangażowany w śledztwo dotyczące śmierci jego mamy oraz odpowiedzialny za to, by Cukinia trafił do domu dziecka. Między chłopcem a funkcjonariuszem nawiązuje się przyjaźń, która na zawsze zmieni ich życie. Ta książka łączy w sobie momenty wzruszenia i humoru, unikając przy tym zbytniej ckliwości i sentymentów. Skierowana do dorosłych, nie boi się podejmować trudnych tematów, oferując czytelnikowi możliwość spojrzenia na świat z innej, często zaskakującej perspektywy.