Namaluj mnie

W 1995 roku do klasy maturalnej Liceum Plastycznego w Supraślu dołącza nowa uczennica, której imię to Ida. Jest owiana tajemnicą i niechętnie opowiada o sobie, czym przykuwa uwagę Aleksandra, niezwykle utalentowanego, choć także nieco zamkniętego w sobie młodzieńca. Kiedy Ida prosi, by ją namalował, Aleksander nie potrafi odmówić. Coraz bardziej zafascynowany dziewczyną odkrywa, że ma ona tatarskie korzenie. Wkrótce ich romans staje się ukrytą tajemnicą miejsca, w którym uczą się – starego Pałacu Buchholtzów. Planowane wspólne studia stają pod znakiem zapytania, gdy Ida nagle i bez słowa znika.

Przenosimy się do roku 2014, gdy Alex, teraz już uznany malarz, powraca do Supraśla na spotkanie absolwentów. Ponowne spotkanie z Idą wywołuje w nim burzę emocji i próbę zrozumienia, czemu ich związek zakończył się tak niespodziewanie. Choć Ida wciąż kryje swoje sekrety, Aleksander podejmuje próbę rozwikłania zagadki z przeszłości, wciągnięty w sieć kłamstw i niedopowiedzeń. Zastanawia się, co tak naprawdę zdarzyło się osiemnaście lat temu i kim była dziewczyna, której portretu nigdy nie ukończył. Czy ich uczucie rzeczywiście było idealne? Wspomnienia przenoszą go ponownie do momentu, gdy wszystko się zaczęło. Przeplatająca się z historią sztuki i wpływami muzyki lat dziewięćdziesiątych opowieść o ich pierwszej miłości, biegnie z Supraśla aż po Paryż, ujawniając jej słodko-gorzkie aspekty.